Το φθινόπωρο του 2012 πραγματοποιούνται στο κέντρο της Αθήνας μοτοπορείες από αναρχικούς, αντιεξουσιαστες και αντιφασίστες με στόχο την παρουσία του κόσμου του αγώνα στους δρόμους και τη μεταφορά ενός μηνύματος οργάνωσης απέναντι στη ολοένα εντεινόμενη βια του παρακρατικού οχετού, που εκείνη την περίοδο εφορμούσε σε διάφορες γειτονίες του κέντρου της Αθήνας και όχι μόνο.

Το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου διεξάγεται η 3^η κατά σειρά αντιφασιστική μοτοπορεία στις συνοικίες της Κυψέλης, των Πατησίων και της Πλατείας Αμερικής. Λίγες μέρες πριν στην περιοχή της Πλατείας Αμερικής, όπου μένει και δραστηριοποιείται μεγάλος αριθμός μεταναστών, διεξάγονται πογκρόμ εναντίων τους, με επιθέσεις σε ανθρώπους, σπίτια, καταστήματα και γραφεία μεταναστευτικών κοινοτήτων. Φυσικά υπό την πλήρη ανοχή της αστυνομίας. Κατά τη διάρκεια της μοτοπορείας, οι Νίκος Παπαβασιλείου (μέλος του πυρήνα Νίκαιας της ΧΑ) και Γιώργος Περρής προκαλούν και επιτίθενται σε διαδηλωτές πάνω σε εν κινήσει οχήματα, η οποία και απαντήθηκε όπως της άρμοζε. Το συμβάν αποτέλεσε τη αφορμή για μια λυσσαλέα επίθεση από τις δυνάμεις της ομάδας ΔΕΛΤΑ που ακολουθούσαν κατά δεκάδες τη διαδήλωση. Αποτέλεσμα αυτής: κατεστραμμένα μηχανάκια, 15 συλλήψεις, άγριος ξυλοδαρμός των συλληφθέντων, κυνηγητό μέχρι τα Εξάρχεια, βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ και βαριές κατηγορίες γι αυτούς, αλλά και για 6 ακόμα συντρόφους που κατηγορήθηκαν με βάση τις πινακίδες από τα μηχανάκια που εγκαταλείφθηκαν την ώρα της αστυνομικής επιδρομής.

Είναι μια περίοδος όπου καθορίζεται από το λαϊκό ξεσηκωμό μετά την ψήφιση του πρώτου μνημονίου το 2010, την εξέγερση της 21ης Φλεβάρη του 2012 και μια σειρά κοινωνικών αναταραχών. Είναι μια εποχή όπου το σύστημα φαίνεται να μην πατάει και πολύ γερά στα πόδια του, για αυτό και αναδιπλώνεται και εξαπολύει τη δική του επίθεση στα αγωνιζόμενα και ευάλωτα κοινωνικά κομμάτια. Ο ακροδεξιός εσμός του Σαμαρά που είχε αναλάβει την πολιτική διαχείριση, ταυτόχρονα με το ξεζούμισμα της ντόπιας εργατικής τάξης στοχοποιεί τον πάτο της ταξικής πυραμίδας, τους μετανάστες για τα δεινά που επιφέρει η κρίση. Τα παρακρατικά καθάρματα -όντας πλέον και θεσμικά συμμετέχοντες- αναλαμβάνουν τον ιστορικό τους ρόλο: αυτό του μαντρόσκυλου των αφεντικών. Παρ’ όλα αυτά πολλές ταξικές κινηματικές δυνάμεις βρίσκονται σε επαγρύπνηση και ορθώνουν ανάστημα στην φασιστική πανούκλα. Ο κόσμος του αγώνα επιλέγει να οργανωθεί σε διάφορα επίπεδα. Επιλέγει αυτοοργανωμενα και μαχητικά να αποτελέσει ανάχωμα στις φασιστικές συμμορίες και τα αφεντικά τους. Μια τέτοια κίνηση ήταν και οι αντιφασιστικές μοτοπορείες που έλαβαν χώρα εκείνο τον καιρό.

Στο πρόσωπο των 21 συντρόφων, οι οποίοι δικάζονται την Παρασκευή 22 Γενάρη στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας (Λουκάρεως) στις 9:00, το κράτος επιχειρεί να δικάσει όλους εκείνους που αντιστάθηκαν και αντιστέκονται ακόμα στη βαρβαρότητα που ξεδιπλώνεται παντού γύρω μας, είτε αυτή βρίσκεται στα μαχαίρια των χρυσαυγιτών, είτε στα γκλομπ των μπάτσων, είτε στα νεκρά πτώματα πνιγμένων προσφύγων και μεταναστών, είτε στις ουρές των ανέργων, είτε στους εκατοντάδες άστεγους που κατακλύζουν τους δρόμους… παντού.

Σήμερα τρία χρόνια μετά, όπου η αστική τάξη και το κράτος της συνεχίζει την υποτίμηση των ζωών μας, όπου ο ταξικός πόλεμος μαίνεται σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας, χρέος της τάξης μας είναι να σηκώσει το γάντι και να αντεπιτεθεί. Η αλληλεγγύη στους 21 κατηγορούμενους της αντιφασιστικής μοτοπορείας δεν μπορεί παρά να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της αντεπίθεσης αυτής.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 21 ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ 3^ης ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑΣ ΤΗΣ 30/9/2012

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

Μιλάνο, Πρωτομαγιά 2015: Διαδήλωση ενάντια στην Εxpo.

Όλοι & Όλες στο Εφετείο στις 7, 8 & 11 Γενάρη:

Kαμία έκδοση – καμία δίωξη των 5 αγωνιστών φοιτητών.

Διεθνιστική Αλληλεγγύη σ’ όλους τους διωκόμενους της πρωτομαγιάτικης διαδήλωσης ενάντια στην EXPO στο Μιλάνο.

[…] Ως φοιτητές που συμμετέχουμε στο φοιτητικό κίνημα και τους αγώνες του, στις συνελεύσεις γειτονιών και στις εργατικές-ταξικές διεκδικήσεις, κάνουμε κάλεσμα σε όλο το ανταγωνιστικό κίνημα να εναντιωθεί και να μπλοκάρει την έκδοση μας στην Ιταλία αφού αυτός ο κίνδυνος είναι πια ορατός. Όταν τα κινήματα των “από τα κάτω” επιλέγουν να συναντηθούν ενάντια στις διεθνείς πολιτικές λιτότητας και υποτίμησης τότε τα κράτη επιλέγουν να συνεργαστούν εναντίον τους με σκοπό την καταστολή των αγώνων, ποινικοποιώντας την πολιτική δράση, με αποτέλεσμα το πρωτοφανές αυτό γεγονός που ξεπερνάει το εσωτερικό μιας χώρας και θα αφήσει παρακαταθήκη για κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο. ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ.

Οι πέντε εκζητούμενοι από τις ιταλικές αρχές φοιτητές, Αθήνα 14/11/2015

Την Πρωτομαγιά του 2015 οργανώνονται στο Μιλάνο με τη συμμετοχή χιλιάδων διαδηλωτών, μετά από πανευρωπαϊκό κάλεσμα πολιτικών ομάδων και συλλογικοτήτων της πόλης, κινητοποιήσεις ενάντια στα εγκαίνια της διεθνούς έκθεσης Expo, κατά τη διάρκεια των οποίων μπλοκ συντρόφων-συντροφισσών συγκρούεται με τις αστυνομικές δυνάμεις ενώ δέχονται επιθέσεις κρατικοί-καπιταλιστικοί στόχοι. Η Εxpo αποτελεί άλλη μια παγκόσμια φιέστα των αφεντικών, άλλη μια γιορτή για την καπιταλιστική κερδοφορία και την εκμετάλλευση απλήρωτης-”εθελούσιας” εργασίας, άλλο ένα πεδίο για σύναψη εμπορικών συμφωνιών, για μίζες και μαύρες τρύπες σε προϋπολογισμούς, για “ανάπλαση” και λεηλασία της κάθε πόλης όπου διεξάγεται, για την εκτόπιση των φτωχών από τις συνοικίες τους, για εντονότερη αστυνομοκρατία, στρατιωτικοποίηση και “έκτακτα μέτρα ασφαλείας”.

Στις 12 Νοέμβρη, μέρα γενικής Απεργίας, αστυνομικοί (με συνοδεία εισαγγελέα) εισβάλλουν σε σπίτια στην Αγ. Παρασκευή της Αθήνας και συλλαμβάνουν 5 φοιτητές, με αγωνιστική παρουσία στο ανταγωνιστικό κίνημα. Οι συλλήψεις τους πραγματοποιούνται με βάση ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε από την “δικαιοσύνη” του ιταλικού κράτους. Την ίδια μέρα γίνονται και 4 συλλήψεις (που μετατράπηκαν σε προφυλακίσεις) στο Μιλάνο ενώ άλλος ένας διωκόμενος διαφεύγει της σύλληψης. Όλοι οι διωκόμενοι κατηγορούνται για τη συμμετοχή τους στη πρωτομαγιάτικη διαδήλωση ενάντια στην Expo στο Μιλάνο. Μετά απ’ αυτήν την αναβαθμισμένη κατασταλτική μεθόδευση, οι 5 αγωνιστές φοιτητές θα κρατηθούν στη ΓΑΔΑ και την επόμενη μέρα στο Εφετείο (υπό την πίεση και της δυναμικής παρουσίας εκατοντάδων αλληλέγγυων) θ’ αφεθούν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους κινδυνεύοντας πλέον άμεσα με την έκδοσή τους στην Ιταλία. Η ευρωενωσίτικη “ολοκλήρωση” προχωρά με βήμα ταχύ μέσα από την ένταση της λιτότητας, της ταξικής αφαίμαξης και της κοινωνικής λεηλασίας, μέσα από τις συντονισμένες στρατιωτικές-“αντι”τρομοκρατικές επιχειρήσεις και τις κοινές αντιπροσφυγικές-αντιμεταναστευτικές πολιτικές, μέσα από την ολοένα και στενότερη συνεργασία στο πόλεμο ενάντια στον “εσωτερικό εχθρό”, ενάντια σ‘ όλους τους προλετάριους, τους αγωνιστές και τους συντρόφους που αντιστέκονται και αγωνίζονται ενάντια στο κεφάλαιο, τα κράτη του και τους διακρατικούς οργανισμούς τους. Από το Μιλάνο μέχρι την Αθήνα και σ’ ολόκληρη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης η (δια)κρατική τρομοκρατία και καταστολή δεν γνωρίζει σύνορα. Το ίδιο και η Αλληλεγγύη!

Συγκεντρώσεις Αλληλεγγύης στο Εφετείο (οδ.Λουκάρεως):

Πέμπτη 7 Γενάρη στις 11.00 πμ.

Παρασκευή 8 Γενάρη στις 10.00 πμ

Δευτέρα 11 Γενάρη στις 9.30 πμ.

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην Ε.Ε.

Η μνημονιακή συγκυβέρνηση προκαλεί ακόμα μια φορά στην προσπάθεια της να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της εγχώριας αστικής τάξης και του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, και ειδικά του αμερικανικού παράγοντα. Αυτή τη φορά υποδέχεται με τιμές τον δικτάτορα της Αιγύπτου Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι στις 8 Δεκεμβρίου, ύστερα από επίσημη πρόσκληση του Προέδρου της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλου. Την επόμενη μέρα θα πραγματοποιηθεί η Τριμερής Συνάντηση Κορυφής Ελλάδας Αιγύπτου Κύπρου.

Πρόκειται για μια ιδιαίτερη σημαντική συνάντηση (η οποία πραγματοποιείται λίγες μέρες μετά την επίσκεψη Τσίπρα στο Ισραήλ και την επίσκεψη Κέρι στην Αθήνα) αν αναλογιστεί κανείς ότι η ανάδειξη της Ελλάδας σε κόμβο μεταφοράς ενέργειας προς την ΕΕ, η διασφάλιση μεριδίου από την συνεκμετάλλευση των πλούσιων υποθαλάσσιων ενεργειακών κοιτασμάτων από ελληνικές εταιρίες, η προσπάθεια αναβάθμισης των ελληνικών μονοπωλίων στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας, καθώς και η συνολικότερη προσπάθεια αναβάθμισης της διαπραγματευτικής θέσης της χώρας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ αποτελούν βασικές προτεραιότητες της αστικής πολιτικής.

Μια διεθνής συνάντηση η οποία εξυπηρετεί (αποτελεί όμως και μέρος των διεθνών ανταγωνισμών) πλήρως τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Τόσο τα οικονομικά, αφού το μεγαλύτερο μερίδιο της λεηλασίας του υποθαλάσσιου πλούτου θα έχουν αμερικανικά, ισραηλινά, γαλλικά, αλλά και ρώσικα κεφάλαια. Όσο και τα γεωπολιτικά, αφού η έναρξη γεωτρήσεων με οριοθέτηση της ΑΟΖ της Κύπρου σε συμφωνία με την Αίγυπτο και το Ισραήλ, δημιουργεί αρνητικά τετελεσμένα για τις χώρες που εφάπτεται η κυπριακή ΑΟΖ. Την Παλαιστίνη και τον Λίβανο, ο οποίος έχει καταγγείλει τη συμφωνία Κύπρου Ισραήλ στον ΟΗΕ.

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός πιστεύει ότι «η συνεργασία θα δράσει καταλυτικά σε μια περιοχή αρκετά αποσταθεροποιημένη», ενώ ο Αιγύπτιος Πρόεδρος ανέφερε ότι «από τη συνεργασία μας αναμένουν πολλοί, πολλά». Τη σημασία της διεθνούς συνάντησης δεν έκρυψε ούτε και ο ελληνικός τύπος: “Η επίσκεψη εντάσσεται στην προσπάθεια ενδυνάμωσης του τριγώνου Αθήνας, Καΐρου, Λευκωσίας που είναι σε πλήρη εναρμόνιση με τους στρατηγικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ στην περιοχή. Σε αυτό το τρίγωνο ενεργή είναι η παρουσία και των Ισραηλινών που μαζί με την Αίγυπτο και την Κύπρο ελέγχουν τα μεγάλα υποθαλάσσια κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο. Άλλωστε ένα από τα σχέδια που εξετάζονται είναι η δημιουργία σταθμού υγροποίησης αερίου στην Αίγυπτο, όπου ανακαλύφθηκαν και τα μεγαλύτερα κοιτάσματα, για τη μεταφορά εκεί και των Κυπριακών ή Ισραηλινών αποθεμάτων, ώστε να διοχετεύονται στη συνέχεια σε άλλες αγορές με πλοία LNG ή αγωγούς.”

Η 3η Τριμερής αποδεικνύει ακόμα μια φορά ότι “το κράτος θα έχει συνέχεια” όπως είχε διαβεβαιώσει την ηγεσία των Ένοπλων Δυνάμεων τον Οκτώβρη του 2014 ο Τσίπρας. Γιατί έρχεται σε συνέχεια και συμπλήρωση των προηγούμενων αντίστοιχων. Των συναντήσεων των Υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου στο περιθώριο των Γενικών Συνελεύσεων του ΟΗΕ του 2013, 2014 και 2015. Της 1ης Τριμερούς Συνόδου Κορυφής στο Κάιρο στις 8 Νοεμβρίου του 2014, της επίσκεψης του Προέδρου της Δημοκρατίας στην Αίγυπτο στις 23 και 24 Απριλίου του 2015 και της 2ης Τριμερούς Συνόδου Κορυφής στη Λευκωσία στις 29 Απριλίου.

Η πολυεπίπεδη συμμαχία με την Αίγυπτο, αποτελεί μια συμμαχία στρατηγικής σημασίας για το ελληνικό κράτος και κεφάλαιο, η οποία υποβοηθείται διαρκώς από τη στρατιωτική συνεργασία των δύο χωρών. Την κοινή Αεροπορική Άσκηση Ελλάδος Αιγύπτου «Houras 2015″ που ξεκίνησε στις 29 Μαΐου, την επίσκεψη του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ στην Αίγυπτο τον Ιούνιο, τη συνάντηση του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ με τον Πρέσβη της Αιγύπτου στο Πεντάγωνο τον Νοέμβριο, την επίσκεψη στο Κάιρο από 30 Νοεμβρίου έως 2 Δεκεμβρίου, του Διοικητή της Διακλαδικής Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων στο πλαίσιο του “Προγράμματος Στρατιωτικής Συνεργασίας έτους 2015”.

Να οργανωθούμε και να αντισταθούμε με όλες τις δυνάμεις μας στην εγχώρια αστική τάξη και τα σχέδιά της. Να αντισταθούμε, χωρίς πισωγυρίσματα, στον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό και τα συμφέροντά του. Ως το τέλος.

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ
8 Δεκέμβρη 2015

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 9 Νοέμβρη, η Κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου δέχτηκε επίθεση με ισχυρό εκρηκτικό μηχανισμό που είχε τοποθετηθεί δίπλα στην εξωτερική της πόρτα. Από την έκρηξη, τα παρακείμενα σπίτια και καταστήματα υπέστησαν σοβαρές ζημιές, ενώ η ίδια η κατάληψη είχε κάποιες φθορές στην κεντρική της είσοδο.

Δεν είναι η πρώτη φορά που μπαίνει στο στόχαστρο των ακροδεξιών, αφού το Σεπτέμβριο του 2011 είχε γίνει εμπρηστική επίθεση στο κτήριο και τον Αύγουστο του 2014 έγινε ξανά επίθεση από 100 περίπου μέλη της Χρυσής Αυγής. Αυτή τη φορά όμως, με το μηχανισμό μεγάλης ισχύος που τοποθετήθηκε στη μέση του δρόμου, ο στόχος εκτός από τους συντρόφους και την κατάληψη ήταν και ολόκληρη η γειτονιά.

Οι σύντροφοι/ισσες από την Κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου συμμετέχουν ενεργά στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, αναδεικνύοντας τις αιχμές τους και στην τοπική κοινωνία. Συμμετέχουν σε εργατικές και αντιμνημονιακές κινητοποιήσεις και προωθούν τον αντιφασιστικό αγώνα. Στέκονται αλληλέγγυοι στους πρόσφυγες και στους μετανάστες, αγωνίζονται ενάντια στο κεφάλαιο και το κράτος στοχοποιώντας αυτούς που ευθύνονται για την εξαθλίωση των εργατικών-λαϊκών στρωμάτων, και αυτό από ότι φαίνεται ενοχλεί τους φασίστες. Αυτοί που τοποθέτησαν τη βόμβα φοβούνται την οργάνωση της εργατικής τάξης απέναντι στους δυνάστες της και ενοχλούνται από την έμπρακτη αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων. Φοβούνται την αντίσταση στους εκβιασμούς των αφεντικών, ενοχλούνται από τις δομές που αποτελούν κομμάτι του κόσμου του αγώνα. Για τους λόγους αυτούς δεν μπορούν να ανεχθούν την ύπαρξη εγχειρημάτων όπως αυτό της Κατάληψης Έπαυλης Κουβέλου.

Ορθώνουμε αναχώματα σε κράτος, κεφάλαιο, φασισμό

ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
ΣΑΒΒΑΤΟ 5/12 12:00 ΣΤ. ΗΣΑΠ ΜΑΡΟΥΣΙ

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

Μιλάνο, Πρωτομαγιά 2015

Αθήνα, 17 Νοέμβρη 2015

KAMIA ΕΚΔΟΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΤΩΝ 5 ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Σ’ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ

ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ  ENANTΙΑ ΣΤΗΝ EXPO

ΣΤΟ ΜΙΛΑΝΟ

[…] Ως φοιτητές που συμμετέχουμε στο φοιτητικό κίνημα και τους αγώνες του, στις συνελεύσεις γειτονιών και στις εργατικές-ταξικές διεκδικήσεις, κάνουμε κάλεσμα σε όλο το ανταγωνιστικό κίνημα να εναντιωθεί και να μπλοκάρει την έκδοση μας στην Ιταλία αφού αυτός ο κίνδυνος είναι πια ορατός. Όταν τα κινήματα των “από τα κάτω” επιλέγουν να συναντηθούν ενάντια στις διεθνείς πολιτικές λιτότητας και υποτίμησης τότε τα κράτη επιλέγουν να συνεργαστούν εναντίον τους με σκοπό την καταστολή των αγώνων, ποινικοποιώντας την πολιτική δράση, με αποτέλεσμα το πρωτοφανές αυτό γεγονός που ξεπερνάει το εσωτερικό μιας χώρας και θα αφήσει παρακαταθήκη για κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο. ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ.

Οι πέντε εκζητούμενοι από τις ιταλικές αρχές φοιτητές, Αθήνα 14/11/2015

Την Πρωτομαγιά του 2015 οργανώνονται στο Μιλάνο με τη συμμετοχή χιλιάδων διαδηλωτών, μετά από πανευρωπαϊκό κάλεσμα πολιτικών ομάδων και συλλογικοτήτων της πόλης, κινητοποιήσεις ενάντια στα εγκαίνια της διεθνούς έκθεσης Expo, κατά τη διάρκεια των οποίων μπλοκ συντρόφων-συντροφισσών συγκρούεται με τις αστυνομικές δυνάμεις ενώ δέχονται επιθέσεις κρατικοί-καπιταλιστικοί στόχοι. Η Εxpo αποτελεί άλλη μια παγκόσμια φιέστα των αφεντικών, άλλη μια γιορτή για την καπιταλιστική κερδοφορία και την εκμετάλλευση απλήρωτης-”εθελούσιας” εργασίας, άλλο ένα πεδίο για σύναψη εμπορικών συμφωνιών, για μίζες και μαύρες τρύπες σε προϋπολογισμούς, για “ανάπλαση” και λεηλασία της κάθε πόλης όπου διεξάγεται, για την εκτόπιση των φτωχών από τις συνοικίες τους, για εντονότερη αστυνομοκρατία, στρατιωτικοποίηση και “έκτακτα μέτρα ασφαλείας”.

Στις 12 Νοέμβρη, μέρα γενικής Απεργίας, αστυνομικοί (με συνοδεία εισαγγελέα) εισβάλλουν σε σπίτια στην Αγ. Παρασκευή της Αθήνας και συλλαμβάνουν 5 φοιτητές, με αγωνιστική παρουσία στο ανταγωνιστικό κίνημα. Οι συλλήψεις τους πραγματοποιούνται με βάση ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε από την “δικαιοσύνη” του ιταλικού κράτους. Την ίδια μέρα γίνονται και 4 συλλήψεις (που μετατράπηκαν σε προφυλακίσεις) στο Μιλάνο ενώ άλλος ένας διωκόμενος διαφεύγει της σύλληψης. Όλοι οι διωκόμενοι κατηγορούνται για τη συμμετοχή τους στη πρωτομαγιάτικη διαδήλωση ενάντια στην Expo στο Μιλάνο. Μετά απ’ αυτήν την αναβαθμισμένη κατασταλτική μεθόδευση, οι 5 αγωνιστές φοιτητές θα κρατηθούν στη ΓΑΔΑ και την επόμενη μέρα στο Εφετείο (υπό την πίεση και της δυναμικής παρουσίας εκατοντάδων αλληλέγγυων) θ’ αφεθούν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους κινδυνεύοντας πλέον άμεσα με την έκδοσή τους στην Ιταλία. Η ευρωενωσίτικη “ολοκλήρωση” προχωρά με βήμα ταχύ μέσα από την ένταση της λιτότητας, της ταξικής αφαίμαξης και της κοινωνικής λεηλασίας, μέσα από τις συντονισμένες στρατιωτικές-“αντι”τρομοκρατικές επιχειρήσεις και τις κοινές αντιπροσφυγικές-αντιμεταναστευτικές πολιτικές, μέσα από την ολοένα και στενότερη συνεργασία στο πόλεμο ενάντια στον “εσωτερικό εχθρό”, ενάντια σ‘ όλους τους προλετάριους, τους αγωνιστές και τους συντρόφους που αντιστέκονται και αγωνίζονται ενάντια στο κεφάλαιο, τα κράτη του και τους διακρατικούς οργανισμούς τους. Από το Μιλάνο μέχρι την Αθήνα και σ’ ολόκληρη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης η (δια)κρατική τρομοκρατία και καταστολή δεν γνωρίζει σύνορα. Το ίδιο και η Αλληλεγγύη!

Τρίτη 24 Νοέμβρη στις 18.00

Συγκέντρωση στην ιταλική πρεσβεία (Β. Σοφίας & Σέκερη)

Σάββατο 28 Νοέμβρη – Πανευρωπαϊκή Ημέρα Αλληλεγγύης

Διαδήλωση, Μοναστηράκι στις 12.00 πμ.

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην Ε.Ε.

Τα ξημερώματα της 15ης Νοέμβρη, έξω από την πύλη του Πολυτεχνείου, ομάδα 50-60 ατόμων οπλισμένα με διάφορα μέσα, επιτέθηκε και τραυμάτισε συντρόφους που ανήκουν σε οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και στην Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε, την ώρα που αυτοί εισέρχονταν στο χώρο για την έναρξη του αγωνιστικού τριημέρου. Επτά από τα θύματα της επίθεσης μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο. Σύμφωνα με μαρτυρίες, το αφηνιασμένο μπουλούκι επιτέθηκε με αγριότητα σε συντρόφους και συντρόφισσες, ενώ συνόδευσε τη φυσική του βία με την εκτόξευση απειλών και σεξιστικών ύβρεων.

Κινήσεις σαν κι αυτές δεν έχουν καμιά θέση στους πολιτικούς χώρους που προάγουν -ή επικαλούνται- τον αγώνα ενάντια στη βαρβαρότητα και την εκμετάλλευση. Η προσχεδιασμένη αυτή ενέδρα, παρότι οι φορείς της ήταν ένα ετερόκλητο μπουλούκι, είχε ξεκάθαρο αντικομμουνιστικό, αντιαναρχικό και αντικινηματικό χαρακτήρα και στην πράξη στράφηκε εναντίον όλου του κόσμου του αγώνα. Μια συμμορίτικη επίθεση με παρακρατικά χαρακτηριστικά την οποία όλα αυτά τα χρόνια δεν τόλμησαν, αλλά σίγουρα θα ζήλευαν, ακόμα και τα τάγματα εφόδου της Χ.Α. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή η απολίτικη ψευτοεξεγερτική μάζα, κομμάτι της οποίας εδώ και χρόνια λυμαίνεται την πλατεία Εξαρχείων με αντικοινωνικές και μαφιόζικες πρακτικές, το μόνο που κάνει είναι να καταχράζεται τις σημαίες του αγώνα, να παρασιτεί και εν τέλει να κινείται εχθρικά απέναντι στο προλεταριακό-λαϊκό κίνημα. Ενέργειες όπως αυτή και οι αντιλήψεις που φέρουν μέσα τους πρέπει να απομονωθούν και να αντιμετωπιστούν στο πλαίσιο της περιφρούρησης του ίδιου του κινήματος.

Από την πλευρά μας, η συμμετοχή κάποιων μελών της συνέλευσης (όποιος κι αν ήταν ο βαθμός εμπλοκής τους) σ’ αυτό το αφηνιασμένο μπουλούκι μας συντάραξε και λειτούργησε ως έναυσμα για τη διεξαγωγή μιας κριτικής και αυτοκριτικής διεργασίας για την ίδια τη συνέλευση και τις διαδικασίες της, μια διεργασία που πρέπει να αγκαλιάσει το σύνολο του κινήματος. Ως συνέλευση, ούτε γνωρίζαμε το συγκεκριμένο σχέδιο, ούτε ποτέ θα μπορούσαμε να αποφασίσουμε και να συνδράμουμε σε τέτοιου είδους πρακτικές. Αντίθετα, αν το γνωρίζαμε θα κάναμε ότι μπορούσαμε για να το αποτρέψουμε. Σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να συναινέσουμε σε κινήσεις που στρέφονται ευθέως εναντίον του αξιακού και πολιτικού μας πυρήνα ως αναρχικοί και κομμουνιστές. Για τους λόγους αυτούς, τα συγκεκριμένα άτομα παύουν να είναι μέλη της διαδικασίας μας, γεγονός επιβεβλημένο και αναπόφευκτο. Όπως στο παρελθόν, έτσι και σήμερα, θα υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο τις πολιτικές ομάδες και οργανώσεις, όχι μόνο όταν χτυπιούνται από μπάτσους και φασίστες, αλλά κι από το συνονθύλευμα που επικαλούμενο το όνομα της “Αναρχίας” σηκώνει χέρι σε συντρόφισσες και συντρόφους κάθε τάσης του κινήματος.

Να τονίσουμε πως η θέση μας αυτή δε μεταβάλλεται από τη δηλωμένη -σε κείμενο αναρτημένο στο διαδίκτυο- αστοχία εξεύρεσης του στόχου της επίθεσης. Ακόμα κι αν τα θύματα ήταν μέλη του ΚΚΕ, τα χαρακτηριστικά της επίθεσης θα ήταν τα ίδια. Η αιτιολογία της επίθεσης, πως τάχα ήταν απάντηση στα γεγονότα της Λέσβου, είναι προσχηματική και ανόητη. Η επίκληση αυτών των γεγονότων δεν μπορεί να ντύσει με ιδεολογικό μανδύα την αντικινηματική βία και την απολίτικη ματσίλα.

Ως αναρχικοί και κομμουνιστές, παίρνουμε θέση μάχης στον αντικαπιταλιστικό/αντιιμπεριαλιστικό αγώνα, στρέφοντας τη βία μας και πολεμώντας με κάθε τρόπο ενάντια στο κεφάλαιο και το κράτος, ενάντια στους μπάτσους και τους φασίστες, ενάντια στην επέλαση της σύγχρονης βαρβαρότητας και όχι απέναντι σε συντρόφους και συντρόφισσες που βρισκόμαστε μαζί στο δρόμο, όσες διαφωνίες κι αν έχουμε. Είναι προφανές λοιπόν πως δεν μιλάμε ως ειρηνιστές που καταδικάζουν τη βία «απ’ όπου κι αν προέρχεται» και αναζητούν την κοινωνική ευταξία. Ψάχνουμε τους τρόπους εκείνους για να συμβάλουμε ώστε η σύγκρουση να είναι οργανωμένη, αποτελεσματική, στοχευμένη και να εκφράζει τα προλεταριακά συμφέροντα, ως οργανικό κομμάτι για την υλοποίηση ενός οράματος. Του οράματος της απελευθέρωσης του προλεταριάτου από τα δεσμά της καπιταλιστικής σκλαβιάς.

Δεσμευόμαστε πως θα συνεχίσουμε να αντιπαλεύουμε τις επιρροές της αστικής ιδεολογίας στις γραμμές μας. Θα συνεχίσουμε να αναζητούμε τρόπους ώστε η εμπλοκή νέων συντρόφων στις διαδικασίες του κινήματος δεν θα εξαντλείται στο «εναντίων όλων» μένος, που εν τέλει όταν φεύγει η νιότη στέλνει πολλούς στα σπίτια τους. Ενισχύοντας την πολιτική συνείδηση, τη συντροφικότητα και τη δέσμευση, θα προφυλάσσουμε με κάθε τρόπο τις πολιτικές μας διαδικασίες από κάθε είδους τυχοδιωκτισμό και ανευθυνότητα. Γιατί καθοριστικά εφόδια για την πορεία του αγώνα, πέρα από τα επίκαιρα θεωρητικά εργαλεία, την κατάλληλη οργανωτική δομή, το πείσμα και την αποφασιστικότητα, είναι και η εμπιστοσύνη, η επιμονή, η δέσμευση και η υπευθυνότητα. Γιατί η πολιτική κουλτούρα που χτίζουμε στο σήμερα δεν μπορεί παρά να είναι αντανάκλαση της κοινωνίας που οραματιζόμαστε στο αύριο.

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών
για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

19/11/2015

Ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών
Αλληλεγγύη στον αγώνα της Sanae Taleb

Η Sanae Taleb από το Μαρόκο, βρίσκεται φυλακισμένη εδώ και εφτά μήνες στο κέντρο κράτησης του Ελληνικού. Από τις 31 Οκτώβρη πραγματοποιεί αποχή συσσιτίου ενάντια στην τρίμηνη παράταση της κράτησής της. Κατά τη διάρκεια της έκτης μέρας αποχής από το συσσίτιο η αστυνομία την οδηγεί στο αεροδρόμιο των Σπάτων για απέλαση. Εκείνη αντιστέκεται και επιστρέφει στο Ελληνικό γεμάτη αίματα, ενώ παράλληλα τις φορτώνουν και τις κατηγορίες της αντίστασης, της απείθειας κλπ. Την Δευτέρα 9 Νοέμβρη η υπόθεσή της πήρε αναβολή. Την Τρίτη οι δεσμοφύλακες  αποφάσισαν να της απαγορεύσουν τα συσκευασμένα τρόφιμα που έπαιρνε από τα επισκεπτήρια, προκειμένου να την αναγκάσουν να σταματήσει. Η Sanae Taleb δεν τρομοκρατείται και συνεχίζει τον αγώνα της απέχοντας από το συσσίτιο. Σε αυτόν τον αγώνα δεν είναι μόνη.
Λευτεριά στους φυλακισμένους μετανάστες.

Όλοι στα δικαστήρια. Τρίτη 17 Νοέμβρη 9 πμ στην Ευελπίδων, Κτίριο 2

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

Αλληλεγγύη στην Κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου.

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 9 Νοέμβρη, η Κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου δέχτηκε επίθεση με ισχυρό εκρηκτικό μηχανισμό που είχε τοποθετηθεί δίπλα στην εξωτερική της πόρτα. Από την έκρηξη, τα παρακείμενα σπίτια και καταστήματα υπέστησαν σοβαρές ζημιές, ενώ η ίδια η κατάληψη είχε κάποιες φθορές στην κεντρική της είσοδο.

Δεν είναι η πρώτη φορά που μπαίνει στο στόχαστρο των ακροδεξιών, αφού το Σεπτέμβριο του 2011 είχε γίνει εμπρηστική επίθεση στο κτήριο και τον Αύγουστο του 2014 έγινε ξανά επίθεση από 100 περίπου μέλη της Χρυσής Αυγής. Αυτή τη φορά όμως, με το μηχανισμό μεγάλης ισχύος που τοποθετήθηκε στη μέση του δρόμου, ο στόχος εκτός από τους συντρόφους και την κατάληψη ήταν και ολόκληρη η γειτονιά.

Οι σύντροφοι/ισσες από την Κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου συμμετέχουν ενεργά στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, αναδεικνύοντας τις αιχμές τους και στην τοπική κοινωνία. Συμμετέχουν σε εργατικές και αντιμνημονιακές κινητοποιήσεις και προωθούν τον αντιφασιστικό αγώνα. Στέκονται αλληλέγγυοι στους πρόσφυγες και στους μετανάστες, αγωνίζονται ενάντια στο κεφάλαιο και το κράτος στοχοποιώντας αυτούς που ευθύνονται για την εξαθλίωση των εργατικών-λαϊκών στρωμάτων, και αυτό από ότι φαίνεται ενοχλεί τους φασίστες. Αυτοί που τοποθέτησαν τη βόμβα φοβούνται την οργάνωση της εργατικής τάξης απέναντι στους δυνάστες της και ενοχλούνται από την έμπρακτη αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων. Φοβούνται την αντίσταση στους εκβιασμούς των αφεντικών, ενοχλούνται από τις δομές που αποτελούν κομμάτι του κόσμου του αγώνα. Για τους λόγους αυτούς δεν μπορούν να ανεχθούν την ύπαρξη εγχειρημάτων όπως αυτό της Κατάληψης Έπαυλης Κουβέλου.

Για όλους αυτούς τους λόγους εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη στους συντρόφους μας.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ.

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ